На мінулым тыдні Расія прапанавала Японіі прыняць удзел у распрацоўцы двух найбуйнейшых радовішчаў - Кавыкцінскае газакандэнсатнага і Чаяндинского нафтагазакандэнсатнаму, размешчаных у Іркуцкай вобласці і Якуціі, паведаміў журналістам віцэ-прэм'ер Ігар Сечын, які курыруе ТЭК. Кавыкцінскае радовішча валодае даказанымі запасамі газу ў 2000000000000 кубаметраў. Запасы Чаяндинского радовішчы складаюць 1240000000000 кубаметраў газу, 68.400.000 тон нафты і кандэнсату.
Як заявіў Сечын, «Чаянда і Ковыкта - гэта такія праекты, якія мы прапанавалі разгледзець нашым японскім партнёрам». Крыху раней у аўторак аб магчымасці ўдзелу японскіх кампаній сказаў прадстаўнік «Газпрома» на сустрэчы з паслом Японіі ў Расіі, а прэм'ер-міністр Уладзімір Пуцін казаў аб новых варыянтах супрацоўніцтва з Японіяй на Сахаліне. 19 сакавіка, быўшы з рабочай паездкай на Сахаліне, Пуцін казаў аб пастаўках звадкаванага газу ў Японію, а цяпер Сечын абвясціў аб тым, што ў гэтым годзе Расея істотна павялічыць колькасць пастаўляецца ў краіну нафты.
Нагадаем, што ў пачатку сакавіка «Газпром» стаў пераможцам на аўкцыёне па продажы маёмаснага комплексу недропользователей Кавыкцінскае газакандэнсатнага радовішчы - «Русиа Петролеум». Такім чынам, «Газпром» можа атрымаць ліцэнзію на радовішча з даказанымі запасамі парадку 2000000000000 кубаметраў газу. Галоўным канкурэнтам «Газпрома» была кампанія «ВостокГазинвест» («дачка» дзяржаўнай «Роснефтегаза»), якая прапанавала суму, ненашмат перавышае пачатковую (15 млрд рублёў). Пасля крызісу "Газпром" адмаўляў любы свой інтарэс у Ковыкте, і нават пасля таго як стала вядома, што радовішча ўсё ж пяройдзе пад кантроль газавай манаполіі, лічылася, што некалькі гадоў яно будзе проста замарожанае. Аднак у цэлым на рынку дамінавала меркаванне, што пераход Кавыкцінскае радовішчы пад кантроль «Газпрома» можа даць імпульс развіццю расійска-кітайскіх, а не расейска-японскіх адносін. Расія і Кітай даўно падпісалі стратэгічнае рамачнае пагадненне аб пастаўках «блакітнага паліва». Лічылася, што базай можа стаць Чаяндинское радовішча. Аднак крыніца «Коммерсанта», добра знаёмы з працай манаполіі за мяжой, запэўніваў, што Ковыкта - «адзіны рэсурс для паставак у Кітай». Пра гэта ж гаворыцца і ў генеральнай схеме развіцця газавай галіны Расіі да 2030 года, зацверджанай восенню. У канцы 2010 года старшыня праўлення ААТ «Газпром» Аляксей Мілер сцвярджаў, што кантракт на пастаўку газу ў Кітай можа быць падпісаны летам гэтага года. Тады ж манаполія разлічвае прыступіць да будаўніцтва газаправода «Алтай», каб пачаць пастаўкі ў 2015 годзе.
Тым нечакана апынуліся заявы Сечына аб тым, што газ з Ковыкты можа пастаўляцца ў Японію У дадзеным выпадку ў Расеі можа быць тры асноўных матыву. Першы - гэта імкненне перавесці на новы якасны ўзровень расійска-японскія адносіны, тым больш, што цунамі і рушылі за ім катастрофы на японскіх АЭС ўспрымаліся ў Расеі як шанец праявіць сябе ў пазітыўным ключы, стварыўшы больш трывалы падмурак для вырашэння праблем у двухбаковых адносінах, у тым ліку і ссунуцца з мёртвай кропкі ў тэрытарыяльным спрэчцы. Акрамя ратавальнікаў, звадкаванага газу, спецыялістаў-атамшчыкаў і г.д., Расея прапанавала і энергетычны пакет дапамогі, часткай якога стала запрашэнне Японіі ў распрацоўку найбуйнейшых радовішчаў. Віцэ-прэм'ер Ігар Сечын сустрэўся з паслом Японіі ў Расіі Масахару Кона, паведаміўшы, што Расея перадала Японіі комплексныя прапановы па супрацоўніцтве ў энергетыцы. «Асноўныя прынцыпы такога супрацоўніцтва нам зразумелыя - ўлік узаемных інтарэсаў, давер, доўгатэрміновасць», - растлумачыў віцэ-прэм'ер. Гэтыя прапановы закліканы палегчыць наступствы прыродных катаклізмаў у Японіі, якія істотна адбіліся на энергетычным комплексе краіны. У прыватнасці, растлумачыў віцэ-прэм'ер, "Газпром" ужо накіраваў Японіі танкер са 100 тыс. тон дадатковых аб'ёмаў звадкаванага прыроднага газу (СПГ). Таксама, па словах Ігара Сечына, плануецца ўдвая павялічыць экспарт у Японію расійскай нафты.
Другі матыў звязаны з абмежаванасцю рэсурсаў на распрацоўку радовішчаў. «Газпром» даўно шукае партнёра для Чаяндинского радовішчы: у 2009 годзе было атрымана адпаведнае прапанову японскай Mitsui. З Ковыктой нашмат складаней. Лічылася, што «Газпром» будзе яго распрацоўваць самастойна. Як заявіў Ігар Сечын, ідэя прыцягнуць японцаў ў праекты зыходзіла ад «Газпрома». Кіраўнік «Газпром экспарту" Аляксандр Мядзведзеў прымаў удзел у сустрэчы з японскім амбасадарам. На яго думку, адно з радовішчаў магло б стаць рэсурснай базай для новага завода СПГ ва Уладзівастоку. «Газпром» ва ўмовах абмежаванасці інвестыцыйнай праграмы можа быць зацікаўлены зараз у пошуку замежнага партнёра, які падзеліць фінансавыя рызыкі і забяспечыць рынкі збыту. Аднак тут узнікае супярэчнасць з кітайскім напрамкам расійскай знешняй палітыкі. Кітаю абяцаны найбуйнейшыя пастаўкі газу, базай для якой павінна стаць Кавыкцінскае радовішча. Адначасова няпроста складваюцца і адносіны з Кітаем ў нафтавай сферы. Як стала вядома «Коммерсанту», самы буйны кантракт на пастаўкі расейскай нафты, зняволены два гады таму з Кітаем у абмен на $ 25 млрд крэдытаў для «Раснафты» і «Транснафты», апынуўся пад пагрозай.Адразу пасля пачатку паставак у 2011 годзе ў «Раснафты» узнік канфлікт з CNPC ў дачыненні да кошту нафты У выніку кітайская кампанія ўжо недаплаціла расійскай за студзень амаль $ 40 млн. Пакуль бакі вядуць перамовы, але спрэчка можа перайсці ў суды і на міждзяржаўны ўзровень. Калі ў бліжэйшы месяц канфлікт не атрымаецца вырашыць на карпаратыўным узроўні, да перамоваў могуць падключыцца улады дзвюх краін. 15-16 красавіка прэзідэнт РФ плануе наведаць Кітай і прыняць удзел у саміце Брыксэн. Крыніца, блізкі да падрыхтоўкі візіту, не выключае, што пытанне можа быць падняты на перамовах са старшынёй КНР Ху Цзіньтао.
На гэтым у Сечына, які ўзначальвае савет дырэктараў «Раснафты», можа быць яшчэ адзін, трэці матыў, абмяркоўваць пастаўкі газу ў Японію. Гэта можа быць свайго роду форма ціску на Кітай, якому дэманструюць наяўнасць варыятыўнасці ў пастаўках расейскіх энергарэсурсаў. У той жа час у цэлым прапановы пакуль не варта пераацэньваць. Абяцаньні пастаўляць нафту і газ Масква рабіла шмат гадоў і для Кітая, і для Японіі, значна далей прасунуўшыся менавіта з кітайскім бокам. Як заявілі крыніцы «Коммерсанта», заявы аб тым, што Японія можа ўвайсці ў Ковыкту і Чаянду, «пакуль носяць папярэдні характар». Па іх словах, «падобныя размовы ўзнікаюць кожны раз, калі ўстае пытанне, на чые грошы развіваць інфраструктуру на радовішчах". Аляксей Мілер пацвердзіў, што «прыярытэты Усходняй газавай праграмы змяняцца не будуць», то ёсць распрацоўка Ковыкты застаецца перспектывай ў лепшым выпадку 2017 года.
Цяперашняя сітуацыя сведчыць аб тым, што месца прыватных кампаній, чые рэсурсы пераходзяць пад кантроль дзяржструктур, могуць заняць замежныя інвестары, якія валодаюць фінансавымі рэсурсамі і якія дазваляюць ствараць больш пазітыўны падмурак у адносінах з урадамі сваіх краін. Аднак як паказвае практыка, такія праекты досыць праблематычныя для рэалізацыі і звязаныя з мноствам тармозяць фактараў, такіх як канкурэнцыя «Раснафты» і «Газпрома», Японіі і Кітая, пытанні ўзгаднення цэн і памераў інвестыцый, а таксама шматгадовыя гістарычныя спрэчкі.
Як заявіў Сечын, «Чаянда і Ковыкта - гэта такія праекты, якія мы прапанавалі разгледзець нашым японскім партнёрам». Крыху раней у аўторак аб магчымасці ўдзелу японскіх кампаній сказаў прадстаўнік «Газпрома» на сустрэчы з паслом Японіі ў Расіі, а прэм'ер-міністр Уладзімір Пуцін казаў аб новых варыянтах супрацоўніцтва з Японіяй на Сахаліне. 19 сакавіка, быўшы з рабочай паездкай на Сахаліне, Пуцін казаў аб пастаўках звадкаванага газу ў Японію, а цяпер Сечын абвясціў аб тым, што ў гэтым годзе Расея істотна павялічыць колькасць пастаўляецца ў краіну нафты.
Нагадаем, што ў пачатку сакавіка «Газпром» стаў пераможцам на аўкцыёне па продажы маёмаснага комплексу недропользователей Кавыкцінскае газакандэнсатнага радовішчы - «Русиа Петролеум». Такім чынам, «Газпром» можа атрымаць ліцэнзію на радовішча з даказанымі запасамі парадку 2000000000000 кубаметраў газу. Галоўным канкурэнтам «Газпрома» была кампанія «ВостокГазинвест» («дачка» дзяржаўнай «Роснефтегаза»), якая прапанавала суму, ненашмат перавышае пачатковую (15 млрд рублёў). Пасля крызісу "Газпром" адмаўляў любы свой інтарэс у Ковыкте, і нават пасля таго як стала вядома, што радовішча ўсё ж пяройдзе пад кантроль газавай манаполіі, лічылася, што некалькі гадоў яно будзе проста замарожанае. Аднак у цэлым на рынку дамінавала меркаванне, што пераход Кавыкцінскае радовішчы пад кантроль «Газпрома» можа даць імпульс развіццю расійска-кітайскіх, а не расейска-японскіх адносін. Расія і Кітай даўно падпісалі стратэгічнае рамачнае пагадненне аб пастаўках «блакітнага паліва». Лічылася, што базай можа стаць Чаяндинское радовішча. Аднак крыніца «Коммерсанта», добра знаёмы з працай манаполіі за мяжой, запэўніваў, што Ковыкта - «адзіны рэсурс для паставак у Кітай». Пра гэта ж гаворыцца і ў генеральнай схеме развіцця газавай галіны Расіі да 2030 года, зацверджанай восенню. У канцы 2010 года старшыня праўлення ААТ «Газпром» Аляксей Мілер сцвярджаў, што кантракт на пастаўку газу ў Кітай можа быць падпісаны летам гэтага года. Тады ж манаполія разлічвае прыступіць да будаўніцтва газаправода «Алтай», каб пачаць пастаўкі ў 2015 годзе.
Тым нечакана апынуліся заявы Сечына аб тым, што газ з Ковыкты можа пастаўляцца ў Японію У дадзеным выпадку ў Расеі можа быць тры асноўных матыву. Першы - гэта імкненне перавесці на новы якасны ўзровень расійска-японскія адносіны, тым больш, што цунамі і рушылі за ім катастрофы на японскіх АЭС ўспрымаліся ў Расеі як шанец праявіць сябе ў пазітыўным ключы, стварыўшы больш трывалы падмурак для вырашэння праблем у двухбаковых адносінах, у тым ліку і ссунуцца з мёртвай кропкі ў тэрытарыяльным спрэчцы. Акрамя ратавальнікаў, звадкаванага газу, спецыялістаў-атамшчыкаў і г.д., Расея прапанавала і энергетычны пакет дапамогі, часткай якога стала запрашэнне Японіі ў распрацоўку найбуйнейшых радовішчаў. Віцэ-прэм'ер Ігар Сечын сустрэўся з паслом Японіі ў Расіі Масахару Кона, паведаміўшы, што Расея перадала Японіі комплексныя прапановы па супрацоўніцтве ў энергетыцы. «Асноўныя прынцыпы такога супрацоўніцтва нам зразумелыя - ўлік узаемных інтарэсаў, давер, доўгатэрміновасць», - растлумачыў віцэ-прэм'ер. Гэтыя прапановы закліканы палегчыць наступствы прыродных катаклізмаў у Японіі, якія істотна адбіліся на энергетычным комплексе краіны. У прыватнасці, растлумачыў віцэ-прэм'ер, "Газпром" ужо накіраваў Японіі танкер са 100 тыс. тон дадатковых аб'ёмаў звадкаванага прыроднага газу (СПГ). Таксама, па словах Ігара Сечына, плануецца ўдвая павялічыць экспарт у Японію расійскай нафты.
Другі матыў звязаны з абмежаванасцю рэсурсаў на распрацоўку радовішчаў. «Газпром» даўно шукае партнёра для Чаяндинского радовішчы: у 2009 годзе было атрымана адпаведнае прапанову японскай Mitsui. З Ковыктой нашмат складаней. Лічылася, што «Газпром» будзе яго распрацоўваць самастойна. Як заявіў Ігар Сечын, ідэя прыцягнуць японцаў ў праекты зыходзіла ад «Газпрома». Кіраўнік «Газпром экспарту" Аляксандр Мядзведзеў прымаў удзел у сустрэчы з японскім амбасадарам. На яго думку, адно з радовішчаў магло б стаць рэсурснай базай для новага завода СПГ ва Уладзівастоку. «Газпром» ва ўмовах абмежаванасці інвестыцыйнай праграмы можа быць зацікаўлены зараз у пошуку замежнага партнёра, які падзеліць фінансавыя рызыкі і забяспечыць рынкі збыту. Аднак тут узнікае супярэчнасць з кітайскім напрамкам расійскай знешняй палітыкі. Кітаю абяцаны найбуйнейшыя пастаўкі газу, базай для якой павінна стаць Кавыкцінскае радовішча. Адначасова няпроста складваюцца і адносіны з Кітаем ў нафтавай сферы. Як стала вядома «Коммерсанту», самы буйны кантракт на пастаўкі расейскай нафты, зняволены два гады таму з Кітаем у абмен на $ 25 млрд крэдытаў для «Раснафты» і «Транснафты», апынуўся пад пагрозай.Адразу пасля пачатку паставак у 2011 годзе ў «Раснафты» узнік канфлікт з CNPC ў дачыненні да кошту нафты У выніку кітайская кампанія ўжо недаплаціла расійскай за студзень амаль $ 40 млн. Пакуль бакі вядуць перамовы, але спрэчка можа перайсці ў суды і на міждзяржаўны ўзровень. Калі ў бліжэйшы месяц канфлікт не атрымаецца вырашыць на карпаратыўным узроўні, да перамоваў могуць падключыцца улады дзвюх краін. 15-16 красавіка прэзідэнт РФ плануе наведаць Кітай і прыняць удзел у саміце Брыксэн. Крыніца, блізкі да падрыхтоўкі візіту, не выключае, што пытанне можа быць падняты на перамовах са старшынёй КНР Ху Цзіньтао.
На гэтым у Сечына, які ўзначальвае савет дырэктараў «Раснафты», можа быць яшчэ адзін, трэці матыў, абмяркоўваць пастаўкі газу ў Японію. Гэта можа быць свайго роду форма ціску на Кітай, якому дэманструюць наяўнасць варыятыўнасці ў пастаўках расейскіх энергарэсурсаў. У той жа час у цэлым прапановы пакуль не варта пераацэньваць. Абяцаньні пастаўляць нафту і газ Масква рабіла шмат гадоў і для Кітая, і для Японіі, значна далей прасунуўшыся менавіта з кітайскім бокам. Як заявілі крыніцы «Коммерсанта», заявы аб тым, што Японія можа ўвайсці ў Ковыкту і Чаянду, «пакуль носяць папярэдні характар». Па іх словах, «падобныя размовы ўзнікаюць кожны раз, калі ўстае пытанне, на чые грошы развіваць інфраструктуру на радовішчах". Аляксей Мілер пацвердзіў, што «прыярытэты Усходняй газавай праграмы змяняцца не будуць», то ёсць распрацоўка Ковыкты застаецца перспектывай ў лепшым выпадку 2017 года.
Цяперашняя сітуацыя сведчыць аб тым, што месца прыватных кампаній, чые рэсурсы пераходзяць пад кантроль дзяржструктур, могуць заняць замежныя інвестары, якія валодаюць фінансавымі рэсурсамі і якія дазваляюць ствараць больш пазітыўны падмурак у адносінах з урадамі сваіх краін. Аднак як паказвае практыка, такія праекты досыць праблематычныя для рэалізацыі і звязаныя з мноствам тармозяць фактараў, такіх як канкурэнцыя «Раснафты» і «Газпрома», Японіі і Кітая, пытанні ўзгаднення цэн і памераў інвестыцый, а таксама шматгадовыя гістарычныя спрэчкі.
Комментариев нет:
Отправить комментарий