Дзмітрый Мядзведзеў
Апублікавана 2011/05/19 08:47
Прэзідэнт Расіі Дзмітрый Мядзведзеў на прэс-канферэнцыі папярэдзіў аб магчымасці новай халоднай вайны, калі Расея не атрымае адказу на сваю заклапочанасць з нагоды прапанаванага ЗША супрацьракетнага шчыта ў Еўропе. Радыё Свабода папрасіла пракаментаваць гэтую заяву Рычарда Уайтца, дырэктара Цэнтра ваенна-палітычнага аналізу Гудзоновского інстытута ў Вашынгтоне.
- Да гэтага часу абедзвюм краінам ўдавалася прадухіляць вайну, трымаючы адзін аднаго пад прыцэлам сваіх ракет, выкарыстоўваючы канцэпцыю ўзаемнага гарантаванага знішчэння. Гэтая канцэпцыя працягвае падабацца рускім, але выглядае ўсё меней ўтульнай для Злучаных Штатаў, якія жадаюць пачаць пераход да мадэлі, паводле якой кожны мог бы абараняць сябе ад ракетнага нападу без рызыкі ядзернай вайны. Аднак рускім гэтая ідэя не падабаецца, - лічыць Рычард Уайтц.
Дзмітрый Мядзведзеў таксама заявіў, што расійскі бок гатовы да супрацоўніцтва з ЗША і НАТА па супрацьракетнай абароне. Некалькі гадзін праз прадстаўнік Дзярждэпартамента Марк Тонар на сустрэчы з журналістамі заявіў наступнае:
- Мы паслядоўна і ясна ў працягу многіх гадоў заяўляем, што нашы сумесныя намаганні па стварэнні сістэмы супрацьракетнай абароны ніякім чынам не накіраваны супраць Расеі. На самай справе мы жадаем супрацоўнічаць з Расіяй у сферы ПРА, і мы заўсёды цалкам выразна казалі пра гэта.
Атрымліваецца, што і расейскі, і амерыканскі бакі ва ўнісон заяўляюць аб гатоўнасці супрацоўнічаць. Але што перашкаджае гэтаму? Рычард Уайтц адказвае:
- Рускія настойваюць на іншым, больш глыбокім узроўні супрацоўніцтва, чым той, які задавальняе цяпер НАТА. У прыватнасці, расейскі бок хоча такой канфігурацыі сістэмы ПРА, у будаўніцтве і эксплуатацыі якой яна будзе карыстацца вырашальным уплывам, ствараць сумесныя з НАТА структурныя адзінкі, мець права шырокага кантролю над сістэмай і над прыняццем рашэнняў аб тым, хто і калі мае права націскаць чырвоную кнопку. Усё гэта не задавальняе НАТА, таму што Расія не валодае патэнцыяльнымі магчымасцямі для рэалізацыі гэтых задач. Ёсць таксама пэўная заклапочанасць рознымі падыходамі НАТА і Расеі да таго, у які момант рэагаваць на напад. НАТА згодна супрацоўнічаць з Расіяй у сферы абмену інфармацыяй, ацэнкамі, у сумеснай распрацоўцы праграм, але пры гэтым НАТА настойвае на тым, каб натаўскіх і расійская сістэмы ПРА працавалі незалежна адзін ад аднаго.
- На днях намеснік міністра замежных спраў Расіі Сяргей Рябков заявіў, што Расея не можа будаваць сваю бяспеку на запэўненнях і абяцанках, што ёй патрэбныя юрыдычныя гарантыі таго, што будучая сістэма СРА ў Еўропе не будзе накіравана на Расею.Наколькі рэальнай вы лічыце магчымасць прадастаўлення такіх гарантый?
- Такое патрабаванне выклікае ў амерыканскага боку здзіўленне Па сутнасці, яно не мае сэнсу. Юрыдычная дамова на паперы можа быць лёгка парушана на практыцы. Мне здаецца, Расея не супраць вярнуцца да падабенству Дагавора аб супрацьракетнай абароне, які цяпер ужо не дзейнічае. Рускія заўсёды энергічна імкнуліся да дасягненню фармальных пагадненняў. Тэарэтычна НАТА і ЗША могуць падпісаць згаданае спадаром Рябковым пагадненне, калі рускія так гэтага хочуць, але няма яснасці, наколькі яно будзе эфектыўна на практыцы.
- Прэзідэнт Мядзведзеў папярэдзіў, што калі сістэма супрацьракетнай абароны ў Еўропе будзе пабудавана і ўведзена ў дзеянне без удзелу Крамля - тады, нягледзячы на непажаданасць такога сцэнару, Расея можа выйсці з новага дагавора СНУ і фарсіраваць развіццё свайго ўдарнага патэнцыялу ядзерных сродкаў. Наколькі верагодны такі сцэнар?
- Імкненне фарсіраваць распрацоўку наступальных ядзерных сіл, ракет далёкага дзеяння - гэта тое стан, у якім Масква знаходзілася заўсёды. Але цяпер ёй даволі цяжка яго падтрымліваць, таму што Расея да гэтага часу не прыйшла ў сябе пасля калапсу інтэграванага ваенна-прамысловага комплексу СССР. Вядома, Расея без працы можа выйсці з новага дагавора СНВ, але я не думаю, што гэта можа адбыцца ў рамках дзесяцігадовага тэрміну яго дзеяння. Таму што кампаненты сістэмы ПРА ў Еўропе, якой заклапочаная Расія, намечана цалкам размясціць пасля заканчэння дагавора СНУ. Я не бачу тэхнічных прычын, па якіх Масква можа выйсці з гэтага дагавора, яна можа гэта зрабіць толькі па палітычных прычынах, - лічыць Рычард Уайтц.
Між тым, як паведаміў прадстаўнік Дзярждэпартамэнту ЗША, намеснік дзяржсакратара па кантролі над узбраеннямі і міжнароднай бяспекі Элен Тошэр 18 мая адбыла ў Маскву для працягу перамоваў аб супрацоўніцтве ў сферы супрацьракетнай абароны.
Цэтлікі: Дзмітрый Мядзведзеў, дагавор СНВ, сістэма СРА
.
Апублікавана 2011/05/19 08:47
Прэзідэнт Расіі Дзмітрый Мядзведзеў на прэс-канферэнцыі папярэдзіў аб магчымасці новай халоднай вайны, калі Расея не атрымае адказу на сваю заклапочанасць з нагоды прапанаванага ЗША супрацьракетнага шчыта ў Еўропе. Радыё Свабода папрасіла пракаментаваць гэтую заяву Рычарда Уайтца, дырэктара Цэнтра ваенна-палітычнага аналізу Гудзоновского інстытута ў Вашынгтоне.
- Да гэтага часу абедзвюм краінам ўдавалася прадухіляць вайну, трымаючы адзін аднаго пад прыцэлам сваіх ракет, выкарыстоўваючы канцэпцыю ўзаемнага гарантаванага знішчэння. Гэтая канцэпцыя працягвае падабацца рускім, але выглядае ўсё меней ўтульнай для Злучаных Штатаў, якія жадаюць пачаць пераход да мадэлі, паводле якой кожны мог бы абараняць сябе ад ракетнага нападу без рызыкі ядзернай вайны. Аднак рускім гэтая ідэя не падабаецца, - лічыць Рычард Уайтц.
Дзмітрый Мядзведзеў таксама заявіў, што расійскі бок гатовы да супрацоўніцтва з ЗША і НАТА па супрацьракетнай абароне. Некалькі гадзін праз прадстаўнік Дзярждэпартамента Марк Тонар на сустрэчы з журналістамі заявіў наступнае:
- Мы паслядоўна і ясна ў працягу многіх гадоў заяўляем, што нашы сумесныя намаганні па стварэнні сістэмы супрацьракетнай абароны ніякім чынам не накіраваны супраць Расеі. На самай справе мы жадаем супрацоўнічаць з Расіяй у сферы ПРА, і мы заўсёды цалкам выразна казалі пра гэта.
Атрымліваецца, што і расейскі, і амерыканскі бакі ва ўнісон заяўляюць аб гатоўнасці супрацоўнічаць. Але што перашкаджае гэтаму? Рычард Уайтц адказвае:
- Рускія настойваюць на іншым, больш глыбокім узроўні супрацоўніцтва, чым той, які задавальняе цяпер НАТА. У прыватнасці, расейскі бок хоча такой канфігурацыі сістэмы ПРА, у будаўніцтве і эксплуатацыі якой яна будзе карыстацца вырашальным уплывам, ствараць сумесныя з НАТА структурныя адзінкі, мець права шырокага кантролю над сістэмай і над прыняццем рашэнняў аб тым, хто і калі мае права націскаць чырвоную кнопку. Усё гэта не задавальняе НАТА, таму што Расія не валодае патэнцыяльнымі магчымасцямі для рэалізацыі гэтых задач. Ёсць таксама пэўная заклапочанасць рознымі падыходамі НАТА і Расеі да таго, у які момант рэагаваць на напад. НАТА згодна супрацоўнічаць з Расіяй у сферы абмену інфармацыяй, ацэнкамі, у сумеснай распрацоўцы праграм, але пры гэтым НАТА настойвае на тым, каб натаўскіх і расійская сістэмы ПРА працавалі незалежна адзін ад аднаго.
- На днях намеснік міністра замежных спраў Расіі Сяргей Рябков заявіў, што Расея не можа будаваць сваю бяспеку на запэўненнях і абяцанках, што ёй патрэбныя юрыдычныя гарантыі таго, што будучая сістэма СРА ў Еўропе не будзе накіравана на Расею.Наколькі рэальнай вы лічыце магчымасць прадастаўлення такіх гарантый?
- Такое патрабаванне выклікае ў амерыканскага боку здзіўленне Па сутнасці, яно не мае сэнсу. Юрыдычная дамова на паперы можа быць лёгка парушана на практыцы. Мне здаецца, Расея не супраць вярнуцца да падабенству Дагавора аб супрацьракетнай абароне, які цяпер ужо не дзейнічае. Рускія заўсёды энергічна імкнуліся да дасягненню фармальных пагадненняў. Тэарэтычна НАТА і ЗША могуць падпісаць згаданае спадаром Рябковым пагадненне, калі рускія так гэтага хочуць, але няма яснасці, наколькі яно будзе эфектыўна на практыцы.
- Прэзідэнт Мядзведзеў папярэдзіў, што калі сістэма супрацьракетнай абароны ў Еўропе будзе пабудавана і ўведзена ў дзеянне без удзелу Крамля - тады, нягледзячы на непажаданасць такога сцэнару, Расея можа выйсці з новага дагавора СНУ і фарсіраваць развіццё свайго ўдарнага патэнцыялу ядзерных сродкаў. Наколькі верагодны такі сцэнар?
- Імкненне фарсіраваць распрацоўку наступальных ядзерных сіл, ракет далёкага дзеяння - гэта тое стан, у якім Масква знаходзілася заўсёды. Але цяпер ёй даволі цяжка яго падтрымліваць, таму што Расея да гэтага часу не прыйшла ў сябе пасля калапсу інтэграванага ваенна-прамысловага комплексу СССР. Вядома, Расея без працы можа выйсці з новага дагавора СНВ, але я не думаю, што гэта можа адбыцца ў рамках дзесяцігадовага тэрміну яго дзеяння. Таму што кампаненты сістэмы ПРА ў Еўропе, якой заклапочаная Расія, намечана цалкам размясціць пасля заканчэння дагавора СНУ. Я не бачу тэхнічных прычын, па якіх Масква можа выйсці з гэтага дагавора, яна можа гэта зрабіць толькі па палітычных прычынах, - лічыць Рычард Уайтц.
Між тым, як паведаміў прадстаўнік Дзярждэпартамэнту ЗША, намеснік дзяржсакратара па кантролі над узбраеннямі і міжнароднай бяспекі Элен Тошэр 18 мая адбыла ў Маскву для працягу перамоваў аб супрацоўніцтве ў сферы супрацьракетнай абароны.
Цэтлікі: Дзмітрый Мядзведзеў, дагавор СНВ, сістэма СРА
.
Комментариев нет:
Отправить комментарий